Kościół pw. świętego Marcina

Pierwsza wznianka o owym kościele ukazała się w roku 1289. Początkowo świątynia była konstrukcją drewnianą, jednak w XV wieku zastąpiono ją budowlą kamienną, której wizerunek widnieje na sufitowym fresku hali wieżowej współczesnego kościoła powstałego w latach 1736-1740. W 1774 ostatecznie ukończono prace nad 62-metrową wieżą kościelną. Świątynia wzniesiona jest na planie krzyża, posiada prezbiterium zakończone półkolistą apsydą. Stronę południową wieńczy wieża. Stosunkowo skromna bryła kontrastuje z bogactwem i przepychem wnętrza. Znajdują się w nim m.in. cztery rzeźby przedstawiające świętych Piotra i  Pawła,  Marcina i  Augustyna. Ołtarz główny został wykonany przez niemieckiego rzeźbiarza Frantza Josepha Mangoldta.

Pałac

Pałac, a właściwie klasztor, został wybudowany w 1740 roku przez cystersów. Powstał według projektu Karla Frantza. Budynek jest świadectwem niegdysiejszej świetlności wsi. Murowany, założony na planie prostokąta obiekt. W sali na piętrze zachowały się freski warsztatu Bentuma przedstawiające scenę ufundowania przez Henryka II kościoła i  pałacu. Do II wojny użytkował go właściciel ziemski, który gospodarzył na poklasztornych dobrach. Budynek  po dziś dzień zachowany jest w dobrym stanie. Najprawdopodobniej stało się tak, gdyż obiekt przeznaczono na cele oświatowe i publiczne. Swoją siedzibę miała tu m.in. gromadzka rada narodowa, urząd stanu cywilnego, bank, ośrodek zdrowia, milicja, a także szkoła i biblioteka, które funkcjonują tam po dzień dzisiejszy.